Jaką rolę pełniła Maria Sabina w historii i kulturze?

Maria Sabina pełniła w historii i kulturze rolę postaci łączącej tradycje używania grzybów halucynogennych z kulturą zachodnią. Mazatecka kapłanka i uzdrowicielka. Urodziła się w 1894 roku w Huautla de Jiménez, małej meksykańskiej wiosce, w rodzinie o szamańskich korzeniach. Znana była za wykorzystywanie naturalnych leków i szanowana jako “matka świętych grzybów”. Prowadziła obrzędy veladas,towarzysząc ludziom przechodzącym głębokie doświadczenia umysłowe wywołane przez spożycie psylocybiny, a jej metody obejmowały śpiew, taniec i zioła. W 1955 roku jej życie zmieniło się, kiedy to nawiązała kontakt z etnomykologiem Robertem Gordonem Wassonem. Ta znajomość sprawiła, że została odrzucona przez swoją wspólnotę, która oskarżyła ją o zdradzenie tajemnicy magicznych grzybów i naruszenie tradycji.

Rola jaką pełniła Maria Sabina w historii i kulturze

Rozpoczęcie mistycznej podróży

Maria Sabina Magdalena García, pochodząca z rodziny o szamańskich tradycjach, od dziecka była zanurzona w lokalnych rytuałach duchowych. W wieku ośmiu lat, podczas wycieczki do lasu z siostrą, po raz pierwszy skosztowała grzybów halucynogennych. Miała intuicję, że te grzyby były używane przez miejscowego uzdrowiciela, Juana Manuela, w celach leczniczych. Przed spożyciem grzybów Maria miała wypowiedzieć słowa: „Po zjedzeniu was, wiem, że będę mogła pięknie śpiewać.” Doświadczenie to otworzyło jej umysł na głęboką więź z naturą i umożliwiło jej komunikację z niewidzialnym światem. To wydarzenie ukształtowało jej przyszłą ścieżkę życiową.

Ceremonia velada – obrzęd leczniczy

Ceremonia czuwania, znana jako velada, to starożytny rytuał leczniczy, praktykowany jeszcze przed epoką kolonialną. Polega on na terapeutycznym czuwaniu przy pacjencie. Ten rytuał ma pewne podobieństwa do eucharystycznej agapy. Szaman wykorzystuje w nim grzyby z rodzaju Psilocybe, zawierające psychoaktywną substancję psylocybinę, które rosną w określonych rejonach górskich. Obrzęd oczyszczenia odbywa się nocą, w cichej i spokojnej atmosferze, często w odosobnionej chacie. Wszelkie hałasy i światło mogą zakłócać proces. Velada może być przeprowadzana dla jednej osoby lub grupy. W trakcie ceremonii szaman regularnie recytuje, śpiewa i klaszcze. Grzyby spożywa się na czczo, bardzo powoli je przeżuwając. W kulminacyjnym momencie pacjent doświadcza halucynacji słuchowych i wzrokowych, pojawiają się wizje i słowa, przy czym pacjent zachowuje świadomość swojej tożsamości.
Pieśni w oryginalnym wykonaniu Marii Sabiny:

Mushroom Ceremony Of The Mazatec Indians of Mexico – 01 Chjon Nka

Ceremonia czuwania przeprowadzona przez Marię Sabinę

Veladas prowadzone przez Marię Sabinę były pełne poezji i głębi. Jako szamanka, pod wpływem grzybów halucynogennych, śpiewała poruszające utwory, dotykając metaforycznie granic wszechświata. Jej pieśni, wypełnione mocnymi słowami i melodyjnymi frazami, wywoływały głębokie emocje. Maria była przewodnikiem dla uczestników ceremonii, pomagając im zgłębiać wewnętrzne ja i kontaktować się ze światem duchów, tworząc most między różnymi wymiarami a rzeczywistością. Jej wyjątkowe, recytowane utwory podkreślały ludzką wrażliwość jako element naszej pierwotnej natury.

Choć niepiśmienna i mówiąca jedynie w języku mazateckim, Maria Sabina była medium dla „świętego grzyba”. Jej słowa, zapisane i przetłumaczone z mazateco na angielski i inne języki, nie były jej własnymi tłumaczeniami, lecz opierały się na przekazach innych. Sabina nie dokumentowała swojej historii; jej legenda była rozpowszechniana przez innych. W kulturze mazateckiej nie istniało nawet pojęcie „książki”.

W swoich rytuałach Maria używała tytoniu, ziół, leczniczych maści, mezcalu oraz grzybów halucynogennych, znanych w Meksyku jako Niños Santos (“Święte Dzieci”). Uważała, że choroby są wywoływane przez bogów i że oczyszczenie duszy i umysłu może przynieść uzdrowienie ciała.

Maria Sabina opisywała swoje doświadczenia z grzybami jako podróże do świata wiedzy, gdzie mogła zadawać pytania i otrzymywać odpowiedzi. Uważała, że przekazuje słowa wyższej istoty, z którą łączy się poprzez święte grzyby. Pomimo uznania za jedną z najwybitniejszych poetek Meksyku, zachowywała skromność, twierdząc, że jest jedynie kanałem dla wyższych mocy.

Dzieje kapłanki Świętych Grzybów

Życiowa ścieżka Marii Sabiny była pełna trudności od początku. Jako trzyletnia dziewczynka straciła ojca, co zmusiło jej matkę do podjęcia pracy i oddania Marii i jej siostry pod opiekę dziadków. Wychowywana w ubóstwie, Maria od najmłodszych lat pomagała w gospodarstwie i w domu. W wieku 14 lat została wydana za mąż za Serapio Martíneza, z którym miała troje dzieci. Niestety, sześć lat później wdowała, gdyż jej mąż zmarł po powrocie z rewolucji meksykańskiej. Maria ciężko to przeżyła, wpadając w głęboką depresję. Uzdrowienie przyniosło jej naturalne leczenie i objawienia podczas rytuału z użyciem Ninos Santos, które wskazały jej drogę uzdrawiania.

Maria zdobywała doświadczenie w pracy z grzybami i zyskiwała szacunek mieszkańców wioski, którzy dostrzegali jej niezwykły talent i wrażliwość. Jej imię, Sabia, co oznacza „Mądra”, mówiło samo za siebie. Choć była wyznawczynią katolicyzmu, nazywała grzyby „krwią Chrystusa”.

W późniejszym życiu Maria trafiła na trudności, ciężko pracując, by utrzymać rodzinę, a ceremonie przesunęły się na dalszy plan. Po dziesięciu latach poznała Marcia Carrerę, oskarżanego o stosowanie czarnej magii i przemoc wobec niej. Ich związek był burzliwy i ostatecznie sześcioro dzieci z tego związku zmarło. Po śmierci Marcia, Maria powróciła do praktykowania velada, pomagając wyleczyć swoją chorą siostrę, Marię Anę, którą lekarze skazali na śmierć. W tym czasie Maria otrzymała Świętą Księgę od istot z innego wymiaru, co umocniło ją w przekonaniu o swoim przeznaczeniu. Po śmierci drugiego męża, Maria całkowicie poświęciła się naturalnej medycynie. Nawet lokalny kościół szanował jej umiejętności i uzdrowienia. Maria Sabina stała się cenioną uzdrowicielką w rejonie Huautla.

Zjednoczenie różnych kultur – wizyta Roberta Gordona Wassona u Marii Sabiny

Legendy o wyjątkowej uzdrowicielce Marii Sabinie rozprzestrzeniły się poza górskie tereny, docierając aż do Zachodu. Pierwszym badaczem z Zachodu, który zainteresował się postacią Marii Sabiny, był Robert Gordon Wasson – amerykański ekonomista i etnobotanik. Wraz z żoną Walentyną Pawłowną Guercken, Wasson odwiedzał region Mazateckiej Sierra, badając użycie roślin halucynogennych w rytuałach rdzennych mieszkańców różnych rejonów świata.

W 1955 roku Wasson, w towarzystwie swojej żony, fotografa Allana Richardsona i tłumacza, otrzymali zgodę Marii Sabiny na uczestnictwo w jej ceremonii velada. Po wcześniejszym uzgodnieniu, dotarli do domu tej wybitnej szamanki. Nie było łatwo przekonać Marię Sabinę do przyjęcia Zachodniego badacza w obręb jej duchowych praktyk. Ostatecznie jednak Wasson zyskał zaufanie szamanki i stał się pierwszym przedstawicielem kultury zachodniej, który miał szansę uczestniczyć w rytuale z użyciem świętych grzybów Niños Santos.
Więcej o ceremonii znajdziesz tutaj.

Gordon Wasson / Maria Sabina 1979 Video Foota ge (Sacred Mushroom)

Nieszczęścia losu Evy Mendez: Artykuł w Life

Po powrocie do USA, Wasson opisał swoje przeżycia w magazynie “Life”, wywołując znaczącą reakcję zarówno w środowiskach naukowych, jak i społecznych. Aby chronić prywatność Marii Sabiny, nazwał ją “Eva Mendez”, ale to nie wystarczyło do zachowania jej anonimowości. Po opublikowaniu artykułu, Maria Sabina, pod pseudonimem Eva Mendez, stała się znana wśród ruchu hipisowskiego, a zainteresowanie substancjami takimi jak LSD i psylocybina wzrosło w Stanach Zjednoczonych i Europie. Maria, będąc wcześniej lokalną uzdrowicielką, stała się ikoną popkultury, przyciągając sławne osobistości jak Bob Dylan czy John Lennon.

Jednak sława przyniosła również negatywne skutki. Tłumy hipisów zaczęły przybywać do Huautla de Jiménez, szukając duchowych doświadczeń, często nie szanując miejscowej kultury i religii Mazateków. To doprowadziło do konfliktów, dewastacji i odrzucenia przez lokalną społeczność. Maria Sabina została nawet oskarżona o stosowanie narkotyków i aresztowana, choć później uwolniona dzięki interwencji międzynarodowych naukowców. Pomimo swojego wkładu w popularyzację wiedzy o halucynogennych grzybach, straciła swój dom i zmarła w ubóstwie.

Dzisiaj mieszkańcy regionu Oaxaca wspominają tamte czasy, kiedy hipisi odwiedzali ich miasteczko, a dzieci i wnuki bawiły się z takimi sławami jak John Lennon. W Huautli znajduje się teraz pomnik Marii Sabiny, symbolizujący jej dziedzictwo, jednak przeszłości nie da się odwrócić.

Dziedzictwo Marii Sabiny

Maria Sabina, przez pewien czas swego życia, zyskała status znanej postaci, choć nie była bogata. Prowadziła ceremonie, za które otrzymywała dobrowolne datki, a czasem nawet niczego nie oczekiwała w zamian. Zmarła w 1985 roku, pracując do końca życia, aby móc kupić tytoń i alkohol. Pozostawiła za sobą niezwykle ważną spuściznę, otwierając światu drzwi do naturalnych metod leczenia i łączenia rzeczywistości z duchowością. Jej życie pokazuje, jak współczesny świat przejął i komercjalizował tradycje Mazateków, traktując praktyki medyczne rdzennych mieszkańców Meksyku jako modę i przedmiot konsumpcji.

Szamanizm ma kluczowe znaczenie wśród rdzennych społeczności. Szaman, będący uzdrowicielem i pośrednikiem między światem ludzi a bogów, ma za zadanie leczyć zarówno ciało, jak i duszę. Maria Sabina była właśnie takim mostem, otwierającym dostęp do transcendentnych doświadczeń. Jednak jej rola przyczyniła się również do powstania narkoturystyki i tzw. turystyki szamańskiej.

Robert Gordon Wasson i inni odwiedzili Marię Sabinę z ciekawości, nie z prawdziwej potrzeby duchowego oczyszczenia. Szamanka zauważyła, że jej moc słabnie, gdy zajmowała się osobami z ciekawskimi intencjami, a nie tymi, którzy naprawdę potrzebowali pomocy. Chociaż Wasson zawsze twierdził, że szanował badane grzyby i nie miał złych intencji, to jednak przyczynił się do zniekształcenia kultu Świętych Grzybów. Badania nad psychodelikami, choć przynoszą wiedzę, wiążą się z eksploatacją i zawłaszczeniem dziedzictwa rdzennych ludów Meksyku. Maria Sabina wyrażała żal z powodu wprowadzenia obcych w świat naturalnej medycyny, ale zdawała sobie sprawę, że to było jej przeznaczenie.